سفارش تبلیغ
صبا ویژن

جزوه آموزشی و فیلم طراحی سیستم اعلام حریق (دتکتورها مقاومت انتها

آموزش سیستم اعلام حریق

به طور کلی طراحی، اجراء و بهره برداری از سیستم اعلام حریق به دو منظور حفاظت از جان افراد و اموال صورت می گیرد. بر اساس مقررات

ملی ساختمان مبحث 13 و مقررات سازمان آتش نشانی

سیستم های اعلام حریق بطور کلی به دو دسته تقسیم می شوند.

1) سیستم های دستی:

در این سیستم ها برای اعلام تنها از شستی های اعلام حریق استفاده می شود

نقشه نصب اعلام حریق

2) سیستم های اتوماتیک:

1- متعارف

2- آدرس پذیر

3- هوشمند

الف) نوع دستی فقط برای ساختمانهای تا چهار طبقه که فاقد آسانسور می باشد استفاده می شود.

ب) برای کلیه ساختمانهای بالاتر از چهار طبقه که دارای آسانسور می باشند نصب سیستم اعلام حریق اتوماتیک اجباری است.

پ) برای کلیه مکانهای عمومی- تجاری- فرهنگی- آموزشی- و… نصب سیستم اعلام حریق اتوماتیک اجباری است.

 

منطقه بندی:

سهولت، سرعت و دقت در تشخیص و تعیین محل وقوع حریق به ویژه در ساختمانهای بزرگ، لزوم تقسیم بندی ساختمان به مناطق کوچکتر و مجزا را بوجود می آورد.

در ساختمانهای متعارف معمولاً هر طبقه را به عنوان یک منطقه حفاظتی یا zone در نظر می گیریم.

در ساختمانهای بزرگ که طبقات مساحت بالای دارند یک طبقه میتوان به چند طبقه حفاظتی تقسیم شود.

سیستم های اعلام حریق متعارف:

در این سیستم چندین آشکارساز و که یک منطقه از ساختمان را پوشش می دهند در قالب یک مدار به هم پیوسته و به تابلو کنترل مرکزی متصل می شوند بنابراین هر مدار نماینده یک منطقه است.

نحوه همبندی تجهیزات کشف و تشخیص نسبت به تابلوهای کنترل مرکزی به صورت شاخه ای و شعاعی است هر تابلو کنترل مرکزی متعارف میتواند 4?2 – 12?8- 16- zone باشد.

حالتهای مدار باز، عادی، هشدار و اتصال کوتاه چهار وضعیت هستند که هر سیستم اعلام حریق میتواند به خود بگیرد. تعیین هر یک از این حالتها توسط کاهش یا افزایش دامنه جریان صورت می گیرد بنابراین لازم است تا در کل مدار، جریان مستمری برقرار گردد تا با تغییر دامنه آن تابلو کنترل مرکزی قادر به تعیین اوضاع مختلف باشد ضرورت برقراری چنین جریانی باعث می شود از یک مقاومت انتهای هر مدار استفاده شود ( 6?8-4?7)

حالتهای مختلف سیستم اعلام حریق:

1- مدار باز: اگر در هر نقطه ای مدار قطع شود باعث کاهش و یا قطع جریان مستمر می شود این مورد توسط تابلو کنترل مرکزی احساس و اعلام می گردد

2- شرایط عادی: آشکارسازها جریان بسیار کمی را از خود عبور می دهند که همان جریان مستمر می باشد

3- شرایط هشدار: در صورت شرایط حریق و فعال شدن آشکارسازها جریان عبوری از آنها افزایش یافته و ممکن است تا mA 50 برسد.

4- حالت اتصال کوتاه: در صورت بروز اتصال کوتاه در مدار اختلاف پتانسیل به صفر رسیده و جریان عبوری بشدت افزایش می یابد.

در هر منطقه متعارف یا مدار انشعابی یک منطقه نباید بیش از 30 آشکارساز و تستی قرار گیرد.

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر:

اصول کشف و تشخیص حریق در سیستمهای آدرس پذیر مشابه سیستمهای متعارف است به جز اینکه در این گونه سیستمها هر یک از آشکارسازهای اتوماتیک یا شستی ها دارای آدرس منحصر به فردی هستند که از طریق آن تابلو کنترل قادر به شناسائی آن است.

مدار کشف در این گونه سیستمها به صورت حلقوی است که از تابلو کنترل مرکزی آغاز و به همان تابلو ختم میشود

کلیه تجهیزات به صورت مدارک در این حلقه جای می گیرد

حداکثر مسافت فضاهایی که توسط یک حلقه می تواند حفاظت شوند 000/10 مترمربع است و میتواند تا پنج منطقه را پوشش دهند.

مدار هشدار صوتی میتواند به صورت جداگانه نصب شود.

حداکثر تعداد المانها در هر حلقه 126 عدد می باشد.

سیستم اعلام حریق هوشمند: (آدرس پذیر آنالوگ)

در سیستمهای هوشمند آشکارساز همواره فعال و به طور پیوسته پاسخگوی سیگنالهای ارسالی از سوی تابلو کنترل مرکزی هستند و مانند سیستمهای آدرس پذیر و متعارف تنها در دو وضعیت هشدار یا عدم هشدار قرار ندارند در این گونه سیستمها آشکارسازها نقش تستگرهای را بازی می کنند که داده ها را به عنوان سیگنال های ورودی در اختیار ریز پردازنده های تابلو کنترل مرکزی قرار می دهند در این سیستم به منظور تعیین وضعیت کلی از سوی تابلو مرکزی در هر 5-10 ثانیه یکبار به طور کامل بررسی می شود

 

فیلم های آموزشی فارسی

بر روی هر آیتم کلیک کنید:

آموزش نقشه کشی برق ساختمان و نرم افزار اتوکد الکتریکال (کلیک کنید)



 طراحی سیستمهای جریان ضعیف (آنتن مرکزی اعلام حریق بلندگو و ....  (کلیک کنید)